Σωστή λειτουργία του υδραυλικού τρυπάνι - πώς να αποφύγετε το κόστος επισκευής έως και 50.000 λίρες Αγγλίας;

Το κόστος της επισκευής μιας βλάβης σε ένα μεγάλο υδραυλικό τρυπάνι μπορεί να φτάσει τις 50.000 λίρες Αγγλίας, δηλαδή την τιμή ενός καινούργιου επιβατικού αυτοκινήτου ή τους μισθούς εννέα μηνών για τον χειριστή. Οι περισσότερες από αυτές τις βλάβες μπορούν να αποφευχθούν με σωστή λειτουργία και τακτική συντήρηση. Μια πεντάλεπτη προθέρμανση του υδραυλικού λαδιού, ο έλεγχος των τριών βασικών παραμέτρων λειτουργίας ή η τήρηση του κανόνα των διαλειμμάτων κάθε δύο ώρες είναι απλά βήματα που μπορούν να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής του εξοπλισμού σας κατά 30-50%.

Γιατί ένα πεντάλεπτο ζέσταμα μπορεί να σας εξοικονομήσει δεκάδες χιλιάδες λίρες;

Οι περισσότεροι χειριστές συνηθίζουν να το κάνουν αυτό - ξεκινούν το μηχάνημα και πιάνουν αμέσως δουλειά. Αυτό είναι ένα από τα πιο ακριβά λάθη που μπορείτε να κάνετε όταν χειρίζεστε υδραυλικό τρυπάνι. Το κρύο υδραυλικό λάδι έχει εντελώς διαφορετικές ιδιότητες από το λάδι που έχει φτάσει στη βέλτιστη θερμοκρασία λειτουργίας του. Είναι πυκνότερο, δεν ρέει ελεύθερα μέσα στο σύστημα και δεν παρέχει επαρκή λίπανση σε όλα τα κινούμενα μέρη. Όταν αναγκάζετε ένα κρύο σύστημα να λειτουργήσει αμέσως υπό πλήρες φορτίο, δημιουργείτε συνθήκες για επιταχυνόμενη φθορά της υδραυλικής αντλίας, των βαλβίδων και των κινητήρων.

Γι' αυτό είναι σημαντικό, ειδικά το χειμώνα, να λειτουργείτε το τρυπάνι χωρίς φορτίο και χωρίς να τρυπάτε το έδαφος. Με αυτόν τον τρόπο, το λάδι από το κρύο τρυπάνι θα αντληθεί στη δεξαμενή λαδιού του μηχανήματος και θα ζεσταθεί εκεί.

Ένα επαγγελματικό ζέσταμα δεν είναι μόνο μερικές στροφές του γεωτρύπανου στο ρελαντί. Είναι μια σκόπιμη διαδικασία που θα πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον πέντε λεπτά με ελαφρύ φορτίο. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, το υδραυλικό λάδι φτάνει σταδιακά σε θερμοκρασία λειτουργίας, το ιξώδες του μειώνεται και όλα τα εξαρτήματα του συστήματος λιπαίνονται επαρκώς. Ιδιαίτερα το χειμώνα, όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος πέφτει κάτω από το μηδέν, η διαδικασία αυτή καθίσταται απολύτως κρίσιμη. Παρόλο που τα λιπαντικά που είναι ανθεκτικά στο χειμώνα έχουν καλύτερες ιδιότητες σε χαμηλές θερμοκρασίες, ακόμη και αυτά χρειάζονται χρόνο για να φτάσουν στη βέλτιστη απόδοση.

Εξίσου σημαντική με την προθέρμανση είναι και η σωστή ψύξη του συστήματος μετά την εντατική εργασία. Το ξαφνικό σβήσιμο του κινητήρα μετά από βαριά γεώτρηση έχει ως αποτέλεσμα τη σημειακή υπερθέρμανση των υδραυλικών κόμβων - το λάδι που παραμένει στους κλειστούς χώρους δεν έχει τρόπο να κυκλοφορήσει και η θερμοκρασία του μπορεί να αυξηθεί σε κρίσιμες τιμές. Επομένως, συνεχίστε να οδηγείτε το τρυπάνι στο ρελαντί για 3-5 λεπτά μετά από κάθε βαριά γεώτρηση. Αυτό θα επιτρέψει στο λάδι να αποβάλει την υπερβολική θερμότητα και να κατανείμει ομοιόμορφα τη θερμοκρασία σε όλο το σύστημα. Αυτή η απλή συνήθεια μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής του υδραυλικού τρυπάνι για εξοπλισμό κατασκευών έως και 30-40%.

Τα επαγγελματικά τρυπάνια για εκσκαφείς της JCB έχουν σχεδιαστεί για μέγιστη αντοχή σε συνθήκες βαριάς χρήσης. Εξίσου αξιόπιστα είναι και τα υδραυλικά τρυπάνια για εκσκαφέα CAT, ο σχεδιασμός των οποίων εγγυάται τον πλήρη έλεγχο της γεώτρησης. Στην κατηγορία των συμπαγών μηχανημάτων, αξίζει να αναφερθεί το μίνι εκσκαφέας με υδραυλικό τρυπάνι της Kubota, ενώ μεταξύ των ελαφρών μηχανημάτων ξεχωρίζει το υδραυλικό τρυπάνι για εκσκαφέα της Bobcat .

Τρεις παράμετροι που πρέπει να ελέγχετε καθημερινά - διαφορετικά το γεωτρύπανο σας θα σταματήσει να λειτουργεί

Ο καθημερινός έλεγχος των βασικών παραμέτρων λειτουργίας είναι η διαφορά μεταξύ αξιόπιστου εξοπλισμού και μιας δαπανηρής βλάβης. Δεν πρόκειται για περίπλοκες μετρήσεις που απαιτούν εξειδικευμένες συσκευές - μόνο για βασική παρατήρηση και μερικούς απλούς ελέγχους που δεν θα σας πάρουν πάνω από 10 λεπτά κάθε πρωί.

Η πίεση λειτουργίας είναι η πρώτη και πιο σημαντική παράμετρος που πρέπει να παρακολουθείτε. Κάθε κατασκευαστής υδραυλικού τρυπανιού καθορίζει τις βέλτιστες τιμές πίεσης για τον εξοπλισμό του και η υπέρβαση αυτών των ορίων οδηγεί σε ταχύτερη φθορά των παρεμβυσμάτων, των βαλβίδων μείωσης της πίεσης και ολόκληρης της υδραυλικής αντλίας.
Η ροή λαδιού είναι το δεύτερο κρίσιμο κομμάτι του παζλ. Η ανεπαρκής ροή λαδιού - πολύ λίγη ή πολύ μεγάλη - επηρεάζει άμεσα τη ροπή και την απόδοση του γεωτρύπανου. Όταν η ροή πέφτει κάτω από τις ελάχιστες τιμές, το γεωτρύπανο χάνει ισχύ και ο χειριστής ενστικτωδώς αυξάνει την πίεση, οδηγώντας σε υπερθέρμανση ολόκληρου του συστήματος. Από την άλλη πλευρά, η πολύ υψηλή ροή οδηγεί σε υπερβολική ταχύτητα, η οποία, με ένα ακατάλληλα επιλεγμένο τρυπάνι, μπορεί να οδηγήσει στην πρόωρη καταστροφή του. Οι περισσότεροι σύγχρονοι εκσκαφείς διαθέτουν ενσωματωμένους δείκτες ροής, αλλά αν το δικό σας μηχάνημα δεν διαθέτει, αξίζει να επενδύσετε σε έναν φορητό υδραυλικό μετρητή ροής.
Η θερμοκρασία του υδραυλικού συστήματος είναι ο τρίτος πυλώνας της ασφαλούς λειτουργίας. Το όριο των 80-90 βαθμών Κελσίου για τα υδραυλικά εξαρτήματα δεν αποτελεί πρόταση - είναι ένα σκληρό όριο ασφαλείας. Εάν ξεπεραστεί αυτή η θερμοκρασία, το λάδι υποβαθμίζεται, χάνονται οι λιπαντικές του ιδιότητες και η φθορά σε όλα τα κινούμενα μέρη αυξάνεται εκθετικά. Ειδικά κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής ζέστης ή κατά την εντατική γεώτρηση σε σκληρό έδαφος, η θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί πολύ γρήγορα.

Τα σύγχρονα υδραυλικά τρυπάνια για εκσκαφείς-φορτωτές διαθέτουν συχνά ενσωματωμένους αισθητήρες θερμοκρασίας με ακουστική προειδοποίηση, αλλά τα παλαιότερα μοντέλα απαιτούν χειροκίνητη παρακολούθηση με θερμόμετρο επαφής ή πυρομετρικό.

Ταλάντωση του εκσκαφέα = πρόωρος θάνατος του γεωτρύπανου. Πώς προετοιμάζετε τον ιδανικό χώρο εργασίας;

Η σταθερότητα του μηχανήματος είναι το θεμέλιο για τη μακροχρόνια λειτουργία κάθε υδραυλικού τρυπάνι. Δυστυχώς, πολύ συχνά βλέπω χειριστές που ξεκινούν τη διάτρηση σε ασταθές, ανώμαλο έδαφος χωρίς να συνειδητοποιούν τις συνέπειες αυτού του τρόπου. Η ταλάντωση του εκσκαφέα κατά τη διάτρηση δημιουργεί πρόσθετες πλευρικές δυνάμεις που καταπονούν τους ταχυσυνδέσμους, τις υδραυλικές γραμμές και το ίδιο το σώμα του γεωτρύπανου με τρόπους για τους οποίους δεν έχει σχεδιαστεί. Αυτά τα μη φυσιολογικά φορτία οδηγούν σε μικρορωγμές στη δομή, παιχνίδι στα έδρανα και πρόωρη φθορά των στεγανοποιήσεων.

Η προετοιμασία του χώρου εργασίας είναι κάτι περισσότερο από την ισοπέδωση του εδάφους. Το έδαφος πρέπει όχι μόνο να είναι επίπεδο, αλλά και να φέρει φορτίο - το μαλακό έδαφος προκαλεί "εργασία" του εκσκαφέα κατά τη διάτρηση, γεγονός που επηρεάζει την ακρίβεια της όλης διαδικασίας. Το ιδανικό εργοτάξιο είναι μια πλακόστρωτη περιοχή με κλίση όχι μεγαλύτερη από 5 μοίρες, με δυνατότητα πλήρωσης πλήρως των σταθεροποιητών του εκσκαφέα. Εάν εργάζεστε σε έδαφος με μεταβλητό ανάγλυφο, αναζητάτε πάντα περιοχές όπου μπορείτε να τοποθετήσετε το μηχάνημα με τα τέσσερα σημεία στήριξης σε ομοιόμορφο επίπεδο. Για τους ερπυστριοφόρους εκσκαφείς, ελέγξτε επιπλέον ότι η τάση των ερπυστριών είναι επαρκής - οι χαλαρές ερπύστριες αυξάνουν την ταλάντωση κατά τη διάτρηση.

Οι υδραυλικοί σταθεροποιητές δεν αποτελούν προαιρετικό εξάρτημα - είναι απαραίτητο μέρος της ασφαλούς εργασίας. Πολλά σύγχρονα υδραυλικά τρυπάνια με ερπυστριοφόρο εκσκαφέα απαιτούν τη χρήση σταθεροποιητών για βέλτιστη απόδοση. Κατά την επέκτασή τους, θυμηθείτε να κατανέμετε το φορτίο ομοιόμορφα - ένας σταθεροποιητής που γέρνει πιο δυνατά από τους άλλους εισάγει τάσεις στη δομή του μηχανήματος, οι οποίες μεταδίδονται σε όλο το γεωτρύπανο. Αφού τοποθετηθεί, ελέγξτε τη σταθερότητα πραγματοποιώντας δοκιμαστικές περιστροφές του γεωτρύπανου χωρίς φορτίο - οποιαδήποτε δόνηση ή μετακίνηση του εκσκαφέα υποδεικνύει την ανάγκη επανατοποθέτησης.

Χειμερινή γεώτρηση σε μείον είκοσι βαθμούς - πότε αποτυγχάνει το τυποποιημένο λάδι και τι πρέπει να κάνετε αντ' αυτού;

Η χειμερινή λειτουργία του υδραυλικού τρυπάνι είναι μια πραγματική δοκιμασία της ανθεκτικότητας ολόκληρου του συστήματος. Όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν κάτω από τους μείον 10 βαθμούς Κελσίου, τα τυποποιημένα υδραυλικά λάδια αρχίζουν να αλλάζουν σημαντικά τις ιδιότητές τους. Πυκνώνουν, σκληραίνουν και η ροή τους μέσω βαλβίδων και γραμμών μειώνεται δραματικά. Σε ακραίες συνθήκες, στους μείον 20 βαθμούς Κελσίου,το κλασικόυδραυλικό λάδι μπορεί να συμπεριφέρεται σαν πάστα, καθιστώντας πρακτικά αδύνατη την κανονική λειτουργία της εξέδρας. Δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα απόδοσης - είναι μια άμεση απειλή για τα ακριβά εξαρτήματα της υδραυλικής αντλίας, η οποία, όταν προσπαθεί να αντλήσει το παχύρρευστο λάδι, λειτουργεί με υπερβολικό φορτίο.

Τα αδιάβροχα λάδια δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα όταν εργάζεστε σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Διαφέρουν από τα συνήθη λιπαντικά όχι μόνο στο ιξώδες τους σε χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά και στο πακέτο των πρόσθετων κατά της φθοράς και των σταθεροποιητών τους, τα οποία προστατεύουν το υδραυλικό σύστημα από τη διάβρωση που προκαλείται από τη συμπύκνωση. Τα σύγχρονα ψυχρής αντοχής έλαια παραμένουν ρευστά ακόμη και στους μείον 30 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που επιτρέπει την κανονική λειτουργία του υδραυλικού τρυπάνι για μίνι εκσκαφέα ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο, η αλλαγή του λαδιού δεν είναι αρκετή - θα πρέπει επίσης να ελέγξετε όλες τις σφραγίδες και τους σωλήνες, οι οποίοι μπορεί να γίνουν εύθραυστοι και επιρρεπείς σε θραύση σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Οι παρατεταμένοι χρόνοι προθέρμανσης έως και 15-20 λεπτά είναι απαραίτητοι πριν από την έναρξη των χειμερινών γεωτρήσεων. Το κρύο λάδι χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο για να φτάσει στη βέλτιστη θερμοκρασία λειτουργίας του και η βιασύνη στη διαδικασία μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην υδραυλική αντλία ή στις βαλβίδες. Παρακολουθήστε τους μετρητές πίεσης κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης - εάν η πίεση είναι σημαντικά υψηλότερη από ό,τι υπό κανονικές συνθήκες, είναι σημάδι ότι το λάδι είναι ακόμα πολύ κρύο για εντατική λειτουργία. Επιπλέον, καλό είναι να ελέγχετε συχνότερα τη στάθμη του λαδιού το χειμώνα - η συμπύκνωση στο δοχείο μπορεί να προκαλέσει φαινομενική αύξηση της στάθμης του λαδιού , αλλά στην πραγματικότητα οδηγεί σε αραίωση και υποβάθμιση των ιδιοτήτων λίπανσης.

Πέντε θανάσιμα αμαρτήματα του χειριστή εξέδρας - ελέγξτε ότι δεν τα διαπράττετε καθημερινά

Τι μπορεί να πάει στραβά; Πολλά, στην πραγματικότητα. Τι εννοείτε;

Το πρώτο και πιο συνηθισμένο λάθος είναι να εργάζεστε με λάθος θερμοκρασία υδραυλικού λαδιού. Το πολύ κρύο λάδι, όπως ήδη ανέφερα, δεν παρέχει επαρκή λίπανση, αλλά το υπερθερμασμένο λάδι είναι εξίσου καταστροφικό. Μόλις η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 90 βαθμούς Κελσίου, το λάδι αρχίζει να υποβαθμίζεται σε μοριακό επίπεδο, χάνοντας τις ιδιότητες λίπανσης και πρόληψης της διάβρωσης. Δυστυχώς, πολλοί χειριστές αγνοούν τους δείκτες θερμοκρασίας, πιστεύοντας ότι "με κάποιο τρόπο θα λειτουργήσει". Αυτό το "κάπως" κοστίζει κατά μέσο όρο 15-20. 000 λίρες ετησίως σε πρόωρες επισκευές της υδραυλικής αντλίας και αντικατάσταση εξαρτημάτων του συστήματος.
Η δεύτερη αμαρτία είναι η παραμέληση της αλλαγής των φίλτρων και του υδραυλικού λαδιού. Το μολυσμένο λάδι είναι σαν το αίμα με χοληστερόλη - μπορεί να κυκλοφορεί μέσα στο σύστημα, αλλά δεν επιτελεί τη λειτουργία του. Οι μικροσκοπικοί ρύποι δρουν σαν γυαλόχαρτο σε όλα τα κινούμενα μέρη, προκαλώντας επιταχυνόμενη φθορά. Οι κατασκευαστές καθορίζουν τα διαστήματα αλλαγής κάθε 500-1000 ώρες λειτουργίας για κάποιο λόγο - οι αριθμοί αυτοί είναι αποτέλεσμα ακριβών αναλύσεων της υποβάθμισης του λαδιού σε πραγματικές συνθήκες λειτουργίας. Η εξοικονόμηση στις αλλαγές λαδιών είναι μια λανθασμένη οικονομία που οδηγεί σε επισκευές που κοστίζουν δέκα φορές περισσότερο από το ποσό που εξοικονομείται.
Το τρίτο λάθος είναι η υπερφόρτωση της εξέδρας με υπερβολικά επιθετικές παραμέτρους λειτουργίας. Πολλοί χειριστές πιστεύουν ότι όσο πιο γρήγορα και πιο σκληρά τόσο το καλύτερο. Εν τω μεταξύ, κάθε τύπος εδάφους απαιτεί προσαρμογή της ταχύτητας και της κατωφέρειας. Η πολύ γρήγορη διάτρηση σε σκληρό έδαφος προκαλεί υπερθέρμανση της κορώνας του τρυπανιού και πρόωρη φθορά των κύριων ρουλεμάν. Από την άλλη πλευρά, η πολύ αργή διάτρηση σε μαλακό έδαφος οδηγεί σε αυξημένη αντίσταση, επιβαρύνοντας ολόκληρο το σύστημα κίνησης.
Το τέταρτο είναι η χρήση λανθασμένων τρυπανιών για έναν συγκεκριμένο τύπο εδάφους - ένα αργιλικό τρυπάνι δεν θα λειτουργήσει σε πέτρα, ενώ η κορώνα ενός πετροτρυπανιού θα φθαρεί πολύ γρήγορα σε άμμο.
Το πέμπτο και τελευταίο είναι η αγνόηση πρώιμων ενδείξεων βλάβης - ασυνήθιστες δονήσεις, θόρυβοι ή αλλαγές στη φύση της εργασίας. Οι έμπειροι χειριστές μπορούν να "διαισθανθούν" επικείμενα προβλήματα πολύ πριν αυτά γίνουν πλήρως εμφανή. Ασυνήθιστοι κραδασμοί, αλλαγή στον τόνο λειτουργίας, πτώση της ροπής - όλα αυτά είναι προειδοποιητικά σήματα που απαιτούν άμεση αντίδραση. Η αγνόηση αυτών των συμπτωμάτων οδηγεί σε αλυσιδωτές βλάβες, όπου η βλάβη ενός εξαρτήματος συνεπάγεται την καταστροφή των επόμενων εξαρτημάτων.

Πρόγραμμα συντήρησης πεντακόσια - χίλια - χίλια πεντακόσια - πότε πρέπει να αντικαταστήσετε τι και γιατί αυτό είναι ζωτικής σημασίας;

Ένα σύστημα συντήρησης που βασίζεται στον αριθμό των ανθρωποωρών εργασίας αποτελεί το θεμέλιο για τη μακροχρόνια λειτουργία του υδραυλικού τρυπάνι. Η πρώτη σημαντική συντήρηση γίνεται στις 500 ανθρωποώρες, που στην πράξη σημαίνει περίπου 3-4 μήνες εντατικής λειτουργίας. Σε αυτό το σημείο πραγματοποιείται η πρώτη αλλαγή υδραυλικού λαδιού, μαζί με το προφίλτρο και το κύριο φίλτρο. Αυτό μπορεί να φαίνεται πρόωρο, αλλά το νέο λάδι περιέχει πάντα μικροσκοπικούς ρύπους από τη διαδικασία κατασκευής, οι οποίοι"ξεπλένονται" από το σύστημα κατά τις πρώτες εκατοντάδες ώρες λειτουργίας. Επιπλέον, οι νέες τσιμούχες και τα κινούμενα μέρη παράγουν φυσικά προϊόντα φθοράς που πρέπει να απομακρυνθούν από το σύστημα.

Το σέρβις των χιλίων ωρών είναι μια πολύ πιο ολοκληρωμένη διαδικασία. Εκτός από την τυπική αλλαγή λαδιού και φίλτρου, ελέγχεται η απόδοση της υδραυλικής αντλίας, η στεγανότητα ολόκληρου του συστήματος και η κατάσταση των εξαρτημάτων. Αυτή είναι επίσης η στιγμή για να ελεγχθούν οι ροπές σύσφιξης όλων των βιδωτών συνδέσεων - οι κραδασμοί κατά τη λειτουργία μπορεί να οδηγήσουν στη χαλάρωσή τους, με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά στο σπείρωμα και να χρειαστούν δαπανηρές επισκευές. Οι έμπειροι τεχνικοί σέρβις μπορούν να εντοπίσουν το 95 % των πιθανών προβλημάτων σε αυτό το στάδιο πριν εξελιχθούν σε σημαντικές βλάβες.

Η επιθεώρηση 1.500 ωρών είναι η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή κάθε υδραυλικού τρυπάνι. Μετά από αυτή την περίοδο λειτουργίας, όλες οι αδυναμίες στον σχεδιασμό και την ποιότητα συναρμολόγησης γίνονται εμφανείς. Ένα ολοκληρωμένο σέρβις σε ένα εξουσιοδοτημένο κέντρο περιλαμβάνει αποσυναρμολόγηση των κύριων εξαρτημάτων, διαστασιολόγηση των κινούμενων μερών και αντικατάσταση όλων των στεγανοποιήσεων. Είναι επίσης η ιδανική στιγμή για την αναβάθμιση του λογισμικού των υδραυλικών ελεγκτών και την ενημέρωση των χαρτών λειτουργίας σύμφωνα με τις τελευταίες συστάσεις του κατασκευαστή. Το κόστος ενός τέτοιου σέρβις μπορεί να είναι 8-12.000 λίρες, αλλά αυτό εξακολουθεί να είναι ένα κλάσμα της τιμής ενός νέου γεωτρύπανου, το οποίο μπορεί να κοστίζει 80-120.000 λίρες. Ένα σωστά εκτελεσμένο σέρβις 1.500 ωρών μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής του εξοπλισμού κατά άλλες 2.000-2. 000 εργατοώρες.

Διαβάστε επίσης: